Ndërkohë, ai iku në Francë, ku kërkoi azil dhe tani po tregon historinë për Der Spiegel.
Pavel Filatyev thotë se nuk kishte në plan të griste pasaportën ruse. Por kur zbriti në Paris më 28 gusht dhe piu cigaren e parë në tokën e Evropës Perëndimore në aeroport, ai u pushtua nga inati.
Zemërimi ndaj qeverisë ruse që nuk kujdeset për jetët njerëzore. Zemërimi për luftën në Ukrainë, ku ushtarët dhe civilët po vdesin pa kuptim. Në dhomën e duhanit të aeroportit, Filatyev nxjerr celularin dhe fillon të regjistrojë një video. Në fund filmon veten duke grisur pasaportën.
Karta e një veterani që vërteton se ishte pjesëmarrës në ushtrinë ruse. Pasaporta ushtarake, e cila dokumenton angazhimet e shumta si ushtar, transmeton Telegrafi.
Deri në atë moment, 34-vjeçari ishte në arrati për javë të tëra, megjithëse ai pretendonte se nuk kishte bërë gjë tjetër veçse kishte thënë të vërtetën. E vërteta për luftën në Ukrainë. Për gjendjen e ushtrisë ruse.
“Nuk kishim të drejtë morale të sulmonim një vend të huaj, sidomos jo njerëzit që na janë më afër… Që fëmijë kam kaluar shumë kohë duke vëzhguar se si funksionon ushtria dhe e shoh që diçka nuk shkon me ushtrinë ruse, ashtu siç po e sheh e gjithë bota tani”, deklaroi ai.
Deri dy muaj më parë, Filatyev ishte një ushtar i zakonshëm rus. Ai lindi në jugperëndim të Rusisë dhe u regjistrua në ushtri kur mbushi 18 vjeç. Ai u bë parashutist dhe megjithëse u largua nga ushtria në vitin 2010, u rikthye në verën e vitit 2021 për të fituar para dhe për të kapërcyer krizën e shkaktuar nga pandemia e coronavirusit. Pastaj erdhi lufta në Ukrainë.
“Komandanti i divizionit arriti dhe njoftoi se nga nesër do të marrim 69 dollarë shtesë në ditë… Filluan të qarkullojnë thashethemet se do të pushtonim Khersonin, të cilat i besoja marrëzi. Askush nuk e dinte se çfarë do të ndodhte të nesërmen. Unë nuk kisha as një jelek antiplumb”, pohoi ai.
Në përgjithësi, shumë gjëra duket se nuk po shkojnë sipas planit. Në një moment, kamionët rusë ngecin në një fushë; në të dytën, e gjithë kolona është e palëvizshme në një rrugë të ngushtë dhe askush nuk e kupton pse. Më vonë, sipas Filatyev, doli se ata kishin humbur udhëkryqin dhe nuk dinin si të ktheheshin në këtë terren.
“Kjo ushtri nuk ka nevojë për armik, po shkatërron vetveten”, përfundon Filatyev. Ka mungesë ushqimi, çanta gjumi dhe komunikime. Ushtarët mendojnë se janë dërguar në një mision që askush nuk e kishte menduar. Kjo është arsyeja pse ushtarët janë të rrezikshëm për ukrainasit që ndonjëherë u afrohen autokolonave.
“Ndjenja e frikës dhe adrenalinës nuk po pakësohet, nuk e di se çfarë më pret. E kuptoj, sigurisht që jemi mysafirë të paftuar këtu… Por askush nuk dëshiron të shpjegojë për civilët pse dreqin erdhëm këtu. Ne nuk e dimë veten, për hir të Zotit. Megjithatë është tepër vonë për ta diskutuar. Ju jeni në vijën e parë tani, dhe kjo do të thotë ose ju ose unë”, deklaroi ai.
Në shumë vende në Ukrainë, ushtarët rusë kryejnë krime kundër civilëve. Filatyev nuk përshkruan krime të tilla, por tregon rrëfime të dorës së dytë se si trupat ruse dikur granatuan një veturë civile, duke vrarë një nënë dhe fëmijët e saj.
“Sa herë që fillonin granatimet, fusja kokën në tokë dhe mendoja: Zot, nëse mbijetoj, do të bëj gjithçka që mundem për ta ndalur këtë! Nuk dija si, por unë doja të ndëshkoja të gjithë përgjegjës për këtë kaos dhe këtë kaos në ushtrinë tonë. Doja që kjo luftë të ndalonte”, deklaroi ai.
Një ushtar e di se çfarë mund të përballet nëse publikon fjalë të tilla. Deklaratat që hedhin dritë të keqe mbi ushtrinë ruse dënohen me 15 vjet burg.
Filatyev thotë se është i vetëdijshëm për rreziqet. Por ai nuk ka grua apo fëmijë, ndaj nuk ka njeri që mund ta rrezikojë me veprimet e tij. Dhe është detyrimi i tij moral të përshkruajë atë që ka përjetuar.