Sylvinho ka dhënë një intervistë për prestigjiozen spanjolle “Marca”, ku ka treguar se si erdhi për të punuar me Kombëtaren e Shqipërisë, foli për vendin shqiptar, si dhe për Kampionatin Evropian “Euro 2024”.
Siç dihet, “Kuqezinjtë” do të jenë pjesë e Grupit B në Evropianin e vitit të ardhshëm, bashkë me Spanjën, Italinë dhe Kroacinë.
Kombëtarja shqiptare me Sylvinhon siguroi vetëm për herë të dytë në histori kualifikimin në një Kampionatin Evropian.
Braziliani u pyet edhe për një kualifikim të mundshëm në Kupën e Botës, teksa foli edhe për infrastrukturën sportive në Shqipëri.
Intervista e përzgjedhësit të Shqipërisë:
Si përfundoi Sylvinho në Shqipëri?
– Dolëm në një darkë në Milano. Shpejt pashë që oferta e punës ishte e mirë, në gjithçka. Më pas udhëtova drejt Tiranës dhe më pëlqeu shumë. Pastaj filluam të punonim si të çmendur. Deri vonë nuk isha në gjendje të zbuloja atë që më thoshin të gjithë: bukurinë e jugut të vendit.
Nëse i thonë djalit nga Sao Paulo se do të përfundonte në Shqipëri…
– Këto janë gjëra që nuk mund t’i imagjinoni. Asgjë nuk dihet për jetën e dikujt që është në futboll. Ju nënshkruani për pesë vjet dhe largoheni në të parën; ju jeni në një vend për shumë vite duke nënshkruar një nga një… Është çmenduri. Por, kënaqësi.
Çfarë dinit për futbollin shqiptar kur thatë po?
– Jo shumë, por shpejt e kuptova se projekti ishte i mirë. Mbërrita në Tiranë dhe gjeta ambiente të reja, me gjithçka gati për të punuar. Struktura ishte e mirë, shumë lojtarë në Serinë A, në ligat evropiane të nivelit të lartë… Nuk kishte asgjë për të thënë jo.
Dhe gjuha?
– Shqipja është shumë e vështirë! Por nuk kemi nevojë për një përkthyes. Italisht, anglisht, spanjisht, portugalisht… Komunikimi me lojtarin është i lehtë. Me të gjithë. Në përgjithësi, në italisht ose anglisht, me të gjithë.
Si është dita juaj në ditë?
– Jam me Dorivan që ka luajtur edhe te Celta dhe Zabaletan. Pablo është më shumë mes Barcelonës dhe Tiranës. Ne punojmë si të çmendur. Shkojmë në Federatë dhe më pas në hotel për të parë ndeshjet. Sigurisht, ushqimi këtu është shumë i mirë. Ne kemi qenë të tillë për 10 muaj, por të lumtur. Nëse ju pëlqen futbolli, kjo është jeta.
Keni fituar një grup me Poloninë dhe Çekinë…
– Të jesh në Euro tashmë është shumë mirë, por ne shikojmë më tej. Ne duam që kjo të jetë e zakonshme dhe, pse jo, të shkojmë në një Kupë Bote për herë të parë. Ka lojtarë të mirë, strukturë të mirë, një vend të dashuruar pas futbollit. Ne do të testojmë forcën tonë pasi mposhtim një grup me Poloninë dhe një ekip shumë të fortë dhe shumë të mirë si çekët.
Shqipëria është vendi i Skënderbeut, i luftëtarëve. E vëreni te lojtarët tuaj?
– Epo po. Pak nga pak po kuptojmë kontekstin kulturor dhe historik dhe shohim që kanë diçka brenda që duhet nxjerrë jashtë. Jemi dakord me lojtarët për të kuptuar futbollin shumë më tepër sesa teknikën, taktikën. Ai shpirti i tyre ishte shumë i mirë për ne.
A e vëren në rrugë që njerëzit mendojnë se Shqipëria nuk është më “Hirushe”, se mund të luftojë me këdo?
– Nuk e di nëse arrijmë deri aty sa të themi se konkurrojmë me dikë. Jemi në gjysmë të rrugës. Kemi arritur të jemi një ekip i organizuar, me sens kolektiv. E dimë që distanca nga më të mirët është e madhe, por kënaqësinë e shohim në fytyrat e njerëzve.
Pas shortit, Dalic ishte i trishtuar, Spalletti shumë serioz, De la Fuente i kujdesshëm dhe Sylvinho me një buzëqeshje të madhe.
– Secili prej tyre është një botë. Për ne, të qenit në Euro është tashmë një ëndërr. Por, ne duam gjithnjë e më shumë. Ne do të punojmë si të çmendur këta gjashtë muaj. Ne duam më shumë, lojtarët duan më shumë. Ne do të testojmë veten, për të ditur se kush jemi dhe ku jemi përballë tre skuadrave shumë të fuqishme. Është një grup i vështirë, është e qartë, por ne mund të arrijmë atje.
Fillojnë me Italinë.
– Lidhjet e mia me Italinë dhe Spanjën janë shumë të forta. Kartën e trajnerit e mora në Itali. Do të jetë shumë mirë për mua të luaj kundër tyre.
Çfarë ideje keni për Spanjën?
– Se puna që po bën De la Fuente është shumë e mirë. Ai është një trajner i mirë të cilin e njihnim tashmë nga ekipet e të rinjve. Ai po rritet dhe këtë e bën duke fituar tituj. Ajo fitoi Ligën e Kombeve, ishte e treta më e mira në klasifikim… Dhe më pas stili i saj, që e njohim të gjithë. Spanja është posedim i topit, lojtarë teknikë dhe shumë të mirë që të bëjnë të trullosur.
Ka nga ata që thonë se kjo Spanjë përmirësohet me atë të ciklit 2008-2012 sepse është më vertikale. A e shihni kështu?
– Kjo është bukuria e futbollit. Brenda të njëjtit stil mund të ndryshohet. Është avantazhi i skuadrave si Spanja, të cilat tani kanë më shumë tranzicione direkte. Me kaq shumë lojtarë të mirë mund të ndryshoni. Mund të zgjedhin, por gjithmonë me cilësinë e tyre. Kemi një grup në të cilin të gjithë janë kandidatë për të qenë në finale.
Cilin lojtar spanjoll do të merrnit në Shqipëri?
– Vetëm një! [qesh] Ka shumë. Por, kushdo do të zgjidhte: Rodrin. Është një referencë për Spanjën dhe Manchester Cityn. Ai është një futbollist i madh.
Sa rëndësi ka që lojtari shqiptar tashmë shkon në Itali, Spanjë, Gjermani…?
– Shumë, është shumë e rëndësishme. Kjo na motivoi shumë kur na telefonuan. Është rruga. Lojtari rritet dhe bën kapërcimin drejt kampionateve të rëndësishme. Kjo të jep shumë. Unë di gjithçka që të jep njohja e kulturave të tjera, mënyrat e tjera për të parë V futbollin dhe jetën. Ju bëheni një lojtar më i kompletuar.
Sepse ti ke edhe një “spanjoll” si Ivan Balliu.
– Federata punon shumë për këtë. Vini re se në Euro 2016, lojtarët e Kosovës mund të luanin për Shqipërinë, sot jo. Ivan ka një kohë të gjatë dhe po ecën shumë mirë.
Cila është puna e rekrutimit të lojtarëve me gjak shqiptar, por të lindur jashtë Shqipërisë apo që janë larguar si fëmijë?
– Kjo është më shumë e Federatës. Por, ideja nuk është riatdhesimi, por trajnimi. Rrituni, shkoni në Kampionatin Evropian, përpiquni të shkoni në një Botëror. Le të zgjedhin ata lojtarë që mund të zgjedhin Shqipërinë, jo që ne të shkojmë t’i kërkojmë, t’i riatdhesojmë.
Ju po flisnit për infrastrukturën e re…
– Po, stadiumi i ri është i mrekullueshëm. ‘Qyteti Sportiv’ është i shkëlqyer. Ndodhet ne qendër te Tiranës. Kur e pashë se ku ishte, më shqetësoi pak për shkak të rrëmujës që mund të shkaktonte. Por, asnjë nga këto. Është fantastike. Askush nuk na shqetëson.
Ju keni folur disa herë për Kupën e Botës. Dëshiron të jesh trajneri i parë që drejton Shqipërinë në Kupën e Botës?
– Futbolli më ka mësuar se gjithçka ecën shumë shpejt. Unë dua të punoj, t’i bëj gjërat mirë. Sa gjatë? Nuk e di. Ideja është të mësohemi të luajmë në kampionate, të konkurrojmë, me njerëzit që thonë: ‘Uh, Shqipëria! Do të jetë e vështirë’. Kjo është rruga. Ajo që shkon në masë këtu dhe nuk negociohet është shpirti i ekipit, të qenit i bashkuar. Kështu kemi arritur në Euro. E ardhmja do të shihet.
