Në masakrën në “Dubravë” ka marrë pjesë edhe një tjetër pjesëmarrës i mundshëm në masakrën në “Panda”. Kështu shkruan sot Portal M, i cili dje publikoi emrat e serbëve që kryen krimin në ‘Panda” e më pas fajin ia hodhën shqiptarëve. Si pjesmarrës në të dyja masakrat përmenden emrat i Radomir Boban Baçoviq, lideri aktual i klanit “Skalar” dhe Sinisha Petriq i klanit “Zenica”.
Hetimi i Portal M, përmend edhe deklaratat e Aleksandar Vuçiq që iu dhanë shpresë familjarëve të serbëve të vrarë në rastin “Panda”. Ai tha se është zbuluar se ky krim nuk është bërë nga shqiptarët, sic është pretenduar me vite të tëra. Që nga ajo kohë, presidenti serb as që është takuar me familjet e djemve të vrarë në pejë gjatë vitit 1998, raporton Gazeta Express.
“Hetimi në Pejë është bërë që të mos ketë hetime”. Aty ku organizohet shteti organizohet paraprakisht që hetimi të mos tregojë asgjë. Nuk do të gjesh një letër të stampuar me një urdhër për këtë dhe atë person për të kryer një vrasje apo një raport për punën e bërë, nuk bëhet kështu, bëhet fjalë për udhëzime që jepen privatisht dhe në fshehtësi të madhe. Shërbimi nuk lë gjurmë të shkruara për atë që nuk dëshiron të dihet, dhe do të shkatërrojë materialin që tregon për të”, thotë burimi i portalit M nga shërbimet inteligjente.
E vetmja mënyrë, vazhdon ai, për të marrë vesh për veprime të tilla është që dikush në zinxhirin e pjesëmarrësve të flasë “rastësisht aty ku nuk duhet, përballë një informatori ose qëllimisht ku dëshiron të thotë diçka, për të kuptuar. disa nga interesat e tij”. “Lojërat” e inteligjencës janë të ndërlikuara dhe asnjëherë nuk bëhet fjalë vetëm për një rrymë në Shërbim dhe për një interes të vetëm, është vetëm pyetja se kush do të përfitojë më shumë prej saj”, vazhdon ai gjakftohtësisht.
Ai pohon se kështu ka ndodhur me rastin e masakrës në kafenenë “Panda” në Pejë më 14 dhjetor 1998 – foli njëri, e shumë vite më vonë tjetri e njohu informacionin si material për realizimin e interesit të tij politik.
Pas vrasjes së gjashtë të rinjve në “Panda”, hetimi zyrtar në vendngjarje zgjati deri më 22 dhjetor 1998, vetëm pak ditë.
Në një prononcim të dhënë për të përditshmen e Beogradit “Danas” në vitin 2018, ish-shefi i SUP-it të Pejës, Boro Vllahoviq, ka thënë se për rastin “Panda” është përgjegjës Sigurimi Shtetëror, pasi është vepër penale e terrorizmit dhe se zbulimi i autorëve nuk e përjashtoi punën e sigurisë publike.
“Ne nga sigurimi publik punuam intensivisht për zbulimin e autorëve, por kur pas disa ditësh, pjesëtarët e Sigurimit të Shtetit arrestuan një grup shqiptarësh që thuhej se kishin organizuar dhe kryer krimin në kafenenë “Panda”, siguria publike ndaloi së punuari për rastin. Kur Sigurimi i Shtetit merr përsipër diçka dhe shpall se rasti është zbardhur, nuk është praktikë që sigurimi publik të vazhdojë të punojë për të njëjtin rast”, tha në atë kohë Vlahoviq.
Natasha Kandiq, drejtoreshë e Fondit për të Drejtën Humanitare, e cila ishte në Pejë më 19 dhe 20 dhjetor 1998, në një tekst për Radion Evropa e Lirë në vitin 2014 ka regjistruar dëshmi për ngjarjet pas masakrës në “Panda”, raporton Gazeta Express.
“Shqiptarët më siguruan se vrasja në “Panda” nuk është bërë nga askush nga komuniteti shqiptar. Ata panë një nga provat në faktin se policia dhe ushtria filluan kërkimet për autorët më 17 dhjetor, tre ditë pas vrasjes”, shkruan Kandiq.
Ajo vuri në dukje se së paku 150 shqiptarë nga Kapishnica e Pejës u ndaluan më 17 dhjetor 1998 në SUP në Pejë.
“Rreth 200 pjesëtarë të policisë dhe ushtrisë morën pjesë në kontrollet e shtëpive të shqiptarëve dhe në rrahjet e shqiptarëve. Në marrjen në pyetje të shqiptarëve të ndaluar kanë marrë pjesë edhe inspektorët e Sigurimit të Shtetit nga Beogradi. Shqiptarët e rrahur kujtojnë inspektorët e quajtur Ljubo, Zoran dhe Strikovic. Thonë se ata të tre i kanë rrahur pa mëshirë. Më 22 dhjetor 1998, të dyshuarit Agron Kollqaku, Gazmend Bajrami, Gjevdet Bajrami, Beqir Logja dhe Vllaznim Pergegjja janë sjellë para gjyqtarit hetues Nebojsha Zhivkoviq. Ai ka marrë vendim për kryerjen e hetimeve për aktin terrorist në “Panda”. Më 11 qershor 1999, të pesë u transferuan nga Burgu i Qarkut në Pejë në burgjet në Serbi. Në gjykimin para Gjykatës së Qarkut në Leskovc, më 9 nëntor 1999, ata u dënuan për veprën penale bashkim me qëllim të veprimtarisë armiqësore. Ata u liruan më 15 dhjetor 1999, me ndërmjetësimin e KNKK-së”, shkruan Natasha Kandiq.
Më 22 dhjetor 1998, zëvendëskryeministri i atëhershëm i Qeverisë së Republikës Federale të Jugosllavisë, Nikolla Shainoviq, njoftoi se rasti i vrasjes në “Panda” ishte zgjidhur.
Në shkrimin e saj për RSE, Natasha Kandiq përfundon: “Disa herë kam pasur rastin të pyes përfaqësuesit e MPB-së së Serbisë për vrasjen në “Panda”. Përgjigjja ishte se nuk e zbardhën dot çështjen, jo sepse nuk kishte prova, por nuk u lejua drita e ngjarjeve. Kontrolli i shtëpive të shqiptarëve, marrja në pyetje dhe rrahja e shqiptarëve ishte një lojë policie për të mbuluar gjurmët e vërteta”.
MASAKRA NË DUBRAVË
Vetëm pesë muaj pas krimit në “Panda”, gjatë ndërhyrjes së NATO-s, mes 19 dhe 23 maj 1999, në burgun “Dubravë” afër Istogut 26 kilometra nga Peja, do të ndodhë një masakër.
U vranë 96 të burgosur të kombësisë shqiptare, dhe rreth 160 u plagosën (sipas burimeve kosovare, dyfishi i të vrarëve dhe i plagosurve).
Këtë masakër e kanë kryer të burgosurit të cilët nga burgu i Pozharevcit janë transferuar në “Dubravë”, së bashku me armët që pretendohet se janë dedikuar për gardianët.
Para Prokurorisë së Beogradit për Krime Lufte, një nga të dyshuarit për këtë krim ishte Sinisha Petriq “Zenica”, xhelati i klanit të Zemunit, një nga bashkëpunëtorët më të afërt të Luka Bojoviqit dhe pjesëmarrës i mundshëm në masakrën “Panda”.
Pas masakrës, Petriqin e nxori nga Dubrava kreu i Beretave të Kuqe, Milorad Ulemek Legija dhe prej andej do t’a humbasin përkohësisht çdo gjurmë.
Mirëpo, sipas informacioneve operative të shërbimeve rajonale të sigurisë, në masakrën në “Dubravë” ka marrë pjesë edhe një tjetër pjesëmarrës i mundshëm në masakrën në “Panda”, Radomir Boban Baçoviq, lideri aktual i klanit Shkalar, për të cilin ka shkruar një ditë më parë Portali M.
Sipas këtyre pretendimeve, në fotot nga “Dubrava” të publikuara nga agjencia e lajmeve Reuters menjëherë pas masakrës, Baçoviq shihet me armë në duar. Ai është i lirë edhe pas “Dubravës”, aq sa në dosjen e tij nuk ka asnjë arrestim të regjistruar deri në vitin 2013.
Bojoviqin e ruan Shërbimi për detyra më serioze që pasojnë.
RRITJA E NJË UDHËHEQËS TË RI
Pas nënshkrimit të Marrëveshjes së Kumanovës, për Serbinë vjen një kohë e turbullt: JSO e Ulemek-ut bëhet garda pretoriane e Sllobodan Millosheviqit, aq e fuqishme sa që me ndihmën e Shërbimit të Sigurimit Shtetëror, prej saj lind një nga klanet kriminale më famëkeqe në Evropë – klani Zemun, zyrtarisht i udhëhequr nga Dushan Spasojeviq dhe Mile Lukoviç.
U vra Željko Ražnatović Arkan, udhëheqësi, bashkëpunëtor dhe mik i të gjithë atyre që u përmendë.
Sllobodan Millosheviq humbet zgjedhjet ndaj Vojisllav Koshtunicës.
Aleksandar Vuçiq kalon në opozitë, DOS vjen në pushtet, Zoran Gjinxhiq do të zgjidhet kryeministër, Millosheviqi do të paraqitet në Gjykatën Ndërkombëtare për Krimet e Luftës në Hagë.
Pas kësaj erdhi përpjekja e Gjingjiqit për t’i dhënë fund Ulemek-ut, “Beretave të Kuqe”, klanit të Zemunit dhe patronëve të tyre politikë dhe inteligjencës përfundon me të shtënat e tij në hyrje të Qeverisë së Republikës së Serbisë më 12 maj 2003.
Të shtënat fatale do të kryhen nga anëtari i “Beretave të Kuqe” Zvezdan Jovanoviq, të organizuar nga shefi i tij Ulemek dhe në kurriz të klanit Zemun. Krerët e atëhershëm të klanit Zemun Lukoviq dhe Spasojeviq u vranë në operacionin “Saber”, i cili u krye pas pushkatimit të Gjingjiqit dhe Zvezdan Jovanoviç u arrestua më 24 mars 2003. Katërmbëdhjetë muaj më vonë do të dorëzohej edhe Milorad Ulemek Legija. në polici.
Në botën e krimit ka një hapësirë të hapur për liderin e klanit të ri Zemun dhe shërbëtorin besnik – Luka Bojović. Ndër bashkëpunëtorët më të afërt të shefit të ri, si dhe të Shërbimit, janë Sinisha Petriç “Zenica”, përgjegjës për likuidimet dhe Boban Baçoviç, detyra e të cilit është të ruajë lidhjet me grupet kriminale malazeze, të cilat në atë kohë vepronin si një entitet i vetëm, deri në konfliktin e madh mes Kavçanit dhe Shkaljaracit në vitin 2014.
Pas marrjes së klanit Zemun, Bojoviq dhe ekipi i tij filluan një luftë të ashpër me kundërshtarë të ndryshëm nga bota e krimit, e cila nuk ka të ndalur deri më sot.
Në një botë larg politikës dhe krimit, jeta e familjeve të të rinjve të vrarë në kafenenë “Panda” në Pejë në vitin 1998 ishte në agoni.
Nuk ka asnjë hetim dhe kërkesat e tyre për pranim tek zyrtarë të ndryshëm shtetërorë, nga Sllobodan Millosheviq te Boris Tadiq e deri te Aleksandar Vuçiq, mbeten pa përgjigje ose thjesht transferohen në takime formale me bashkëpunëtorët e tyre, të cilët nuk kanë dhënë asnjë informacion apo nuk kanë ndërmarrë asnjë hap për një nisi hetimi.
Më 28 dhjetor 2013, një vit pas ardhjes në pushtet të Partisë Progresive Serbe, deklaratat e kryetarit të saj, nënkryetarit të parë të atëhershëm të Qeverisë së Serbisë dhe shefit të Byrosë për Koordinimin e Shërbimeve të Sigurisë, Aleksandar. Vuçiq, do t’u japë shpresë familjeve.
“Krimi në “Panda” nuk është bërë nga shqiptarët, siç kemi besuar deri më tani. Publiku do të tmerrohet kur të zbulohet e vërteta”, tha Vuçiq në atë kohë në televizionin “Pink”.
Megjithatë, Vuçiq nuk e ka tronditur as prokurorinë me “të vërtetën” e tij, e lëre më opinionin.
Në atë moment Luka Bojoviq dhe partnerja e tij “Zenica” ndodhen në një burg spanjoll, por Bojoviq është në pritje të gjykimit në Serbi për tri vrasje dhe krime të tjera bazuar në aktakuzën e ngritur kundër tij më herët. Krahas 18 viteve burg që ai u dënua në Spanjë, aktakuza në Beograd në atë kohë mund ta vendoste atë pas hekurave për një periudhë shumë më të gjatë. Punët e saj drejtohen nga Filip Korać dhe gjithmonë diskret Boban Baçović.
Se si rrodhën saktësisht gjërat në 2014 dhe 2015 në BIA dhe Këshillin e Lartë Shtetëror të Serbisë, publiku ndoshta nuk do ta dijë kurrë, nëse nuk do të ketë ndonjë proces gjyqësor historik në të ardhmen. Burimet thonë se disa lidhje të vjetra janë rinovuar.
Viti 2015 ishte shumë i rëndësishëm për Bojoviqin, sepse në maj ai u lirua nga të gjitha akuzat para autoriteteve gjyqësore serbe.
Disa muaj pas lirimit të Bojoviqit, Vuçiq e ndryshoi disi deklaratën e tij të mëparshme për masakrën në “Panda” dhe u tha gazetarëve në Qeverinë e Serbisë se ishte “pothuajse i sigurt se e dinte se çfarë ndodhi në “Panda”, por se nuk kishte asnjë provë. dhe se autoritetet hetuese “Serbia nuk mund të krenohet me mënyrën se si e kanë kryer hetimin”.
Gjë që nuk ekzistonte, përveç atij të “zbatuar” nga SDB-ja.
Prindërit e të rinjve të vrarë nga viti 2013 e deri më sot, së paku dhjetë herë kanë kërkuar pranim tek Aleksandar Vuçiq, por përkundër premtimeve të shumta, ai asnjëherë nuk është takuar me ta.
Një hetim i ri në Prokurorinë serbe për krim të organizuar ka nisur vetëm në vitin 2016, por aktakuza nuk është ngritur as pas gjashtë vitesh.
