Më 10 janar 1999, Barcelona priti Athletic Club në Camp Nou dhe trajneri i tyre i atëhershëm Louis Van Gaal zgjodhi Pep Guardiola me përvojë në vend të një 18-vjeçari Xavi Hernandez.
Xavi ishte në formë të mirë dhe vendimi i holandezit nuk iu duk i drejtë babait të lojtarit, Joaquin, i cili u ankua te Manuel Angel Romero, skaut i Real Madridit në Katalonjë.
“Ata nuk e dinë se çfarë lojtari kanë, çfarë lojtari është Xavi, duket se ata shikojnë vetëm Pep”, tha Joaquin për Romero.
“Nesër nëse dëshironi, le të shkojmë në Real Madrid”.
Romero ishte një njeri që kishte arritur të sillte shumë lojtarë të talentuar katalanas në Barcelonë. Kur babai i Xavi shprehu zhgënjimin e tij për vendimin e Van Gaal, Romero iu drejtua Paco Jimenez, i cili ishte një nga njerëzit e besuar të Vicente del Bosque, për t’i kërkuar atij të informonte “Los Blancos”.
“I thashë Pacos: A e dëgjove? Tregoji klubit”, deklaroi Romero për “MARCA”.
“Më shikoi shumë seriozisht. “Çfarë do, të hysh në telashe?”, m’u përgjigj ai.
Xavi doli nga pankina vetëm gjysmë ore para dhe Barcelona siguroi fitoren 4-2 ndaj baskëve. Ajo që Xavi dhe familja e tij donin ishte të kishin sukses në Blaugrana dhe incidenti u harrua shpejt.
“Sigurisht, do të kisha nënshkruar me Xavi”, kujton Romero. “Kam qenë në CE Mercantil dhe kam dashur ta nënshkruaj kur ishte shumë i vogël. Babai i tij ishte koordinator i Terrassa.
“Ne ishim në të njëjtën kategori. Xavi ishte më i vogël, por ai tashmë luante me Alevin A. Ai ishte i mrekullueshëm! Doja të nënshkruaja me të. Fola me babanë e tij, i cili kishte një zdrukthtari metalike dhe biseduam se si ta merrnim djalin për të shkuar nga Terrassa në Sabadell.
“Por më pas z. Oriol Tort mbërriti dhe, logjikisht, ai shkoi në Barcelonë. Ishte ajo që ai ëndërronte dhe dëshironte të bënte.”
Romero zbuloi gjithashtu se një nëntë vjeçar Xavi do t’i ofronte atij raporte të thelluara të zbulimit të rivalëve ndërsa luante në Terrassa.
“Ne ishim në të njëjtën ligë”, shtoi Romero.
“Nuk kishte internet apo diçka të tillë. Babai i Xavit më merrte në telefon çdo të diel, sepse skuadra që luante kundër Terrassa do të luante kundër nesh javën tjetër. Kur e pyeta, ai më tha: “Prit, do të të jap Xavi”.
“Dhe Xavi më dha një raport perfekt. Ai shpjegoi gjithçka për rivalin, se cilin lojtar duhet të kishim kujdes, si i merrnin faullet, goditjet nga këndi… E pabesueshme. Sigurisht, doja të nënshkruaja atë për Real Madridin, siç e donte për Mercantilin”.
