Anembanë botës njerëzit kanë kapur një seri imazhesh mahnitëse që tregojnë “mikro Hënën e Plotë të Borës së Shkurtit” duke ndriçuar qiellin e natës.
Ato përfshijnë fotografi spektakolare të satelitit tonë hënor mbi Warwick, Londër dhe Lancashire, si dhe në Filipine, Itali dhe Bordeaux në Francë.
Shumë njerëz do të kenë dëgjuar për superhënat është faza kur hëna e plotë duket më e shndritshme sepse është më afër Tokës gjatë orbitës së saj, por hëna e plotë e shkurtit, e njohur si Hëna e plotë e borës, është në fakt ajo që quhet “mikrohëna”.
Kjo për shkak se është në pikën më të largët nga ne në orbitën e tij dhe aktualisht 405,000 km larg.
Kjo bën që hëna e dytë e plotë e vitit të duket deri në 14 për qind më e vogël se një superhënë, megjithëse shumica e vëzhguesve nuk do të ishin në gjendje të dallonin ndryshimin me sy të lirë.
Spektakli arriti kulmin e ndriçimit rreth orës 13:29 ET (18:29 GMT) të dielën dhe u shfaq plot deri herët në mëngjes.
Një hënë e plotë ndodh një herë në 29.5 ditë kjo është kohëzgjatja që i duhet asaj për të kaluar një cikël të tërë hënor, dhe hëna e shkurtit njihet si “Hëna e borës” sepse shpesh përkon me reshjet e mëdha të borës.
Hëna e plotë e borës nuk ishte trupi i vetëm i botës tjetër që ndriçoi qiejt me yje mbrëmë, Jupiteri ishte gjithashtu i ndritshëm dhe i pozicionuar mirë për t’u parë gjatë pjesës më të madhe të mbrëmjes, ashtu siç ishte Marsi.
Për shekuj me radhë, emrat e hënës së plotë janë përdorur për të gjurmuar stinët dhe për këtë arsye janë të lidhura ngushtë me natyrën.
Hëna e shkurtit ishte e gjithashtu njohur tradicionalisht si “Hëna e Urisë” për shkak të kushteve sfiduese të gjuetisë në këtë kohë të vitit.
Megjithëse ndriçimi 100 për qind i hënës për këtë muaj ndodhi të dielën, sateliti ynë natyror u shfaq po aq i plotë deri në mëngjesin e sotëm, kur ishte me ndriçim 99 për qind.
Megjithatë, këto dallime ishin të pjesshme për të qenë të dukshme për syrin e lirë.
Hëna e plotë e borës së këtij viti sigurisht që nuk iu afrua 2019 dhe 2020, kur ishte një “superhënë”.
Kjo ndodh kur hëna e plotë pothuajse përkon me perigjeun, pika në orbitën e hënës në të cilën është më afër Tokës.
Kjo do të thotë se një superhënë mund të duket deri në 14 për qind më e madhe dhe 30 për qind më e ndritshme se normalja kur shikohet nga Toka, në varësi të kohës së vitit.
Observatori Mbretëror, Greenwich tha se një superhënë do të ndodhë dy herë gjatë 2023, më 1 gusht dhe përsëri më 31 gusht.
