Vizita e saj shënoi misionin e 61-të, të Jolie-së dhe vizitën e saj të pestë në Irak me Agjencinë e Kombeve të Bashkuara për Refugjatët që nga viti 2001, shkruan unhcr transmeton lajmi net.
Ajo mbërriti në qytet në ditën e dytë të festës myslimane, Bajramit që shënonte edhe fundin e Ramazanit.
Jolie hyri në mesin e ndërtesave të bombarduara në rrugët e ngushta të Qytetit të Vjetër dhe u takua me familjet e zhvendosura për të diskutuar përpjekjet, për rindërtimin e qytetit dhe nevojat e popullsisë së rikthyer.
Mosuli Perëndimor u mbajt i kapur nga ISIS për tre vjet. Operacioni luftarak për të rifituar qytetin ishte beteja më e madhe dhe më e gjatë urbane që nga Lufta e Dytë Botërore, dhe mbetjet që i kujtonin mbeturinat e Drezdenit. Civilët u ballafaquan me bombardime ajrore, breshëri artilerie, zjarri kryq, snajpera, dhe municionet e pashpërthyera. Qindra mijëra njerëz i nënshtroheshin kushteve të rrethimit, të përdorura si mburoja njerëzore ose në shënjestër kur iknin nga qyteti. Rrugët e mëdha të Mosulit Perëndimor u rrafshuan. Ashtu si banorët e bastisjeve të tjera ish-ISIS, kanë pësuar nivele pothuajse të paprecedentë të traumës psikologjike.
UNHCR po ndihmon shumë familje të kthyera, me programe që përfshijnë ndihmë në para për të rindërtuar shtëpitë e tyre, përfaqësim ligjor për anëtarët e familjeve të cilët janë arrestuar në mënyrë arbitrare për shkak të identitetit të gabuar dhe po ndihmojnë në marrjen e dokumenteve themelore ligjore të konfiskuara, shkatërruara ose të mohuara gjatë okupimit.
Duke folur para rrënojave të Xhamisë së Al-Nurit, e Dërguara Speciala Angelina Jolie tha:
“Ky është shkatërrimi më i keq që kam parë në të gjitha vitet e mia duke punuar me UNHCR-në. Njerëzit këtu kanë humbur gjithçka: shtëpitë e tyre janë shkatërruar. Ata janë të varfër. Ata nuk kanë ilaçe për fëmijët e tyre dhe shumë prej tyre nuk kanë ujë të rrjedhshëm ose shërbime bazë. Ata janë ende të rrethuar nga trupa në rrënojat. Pas traumës së paimagjinueshme të okupimit, tani po përpiqen të rindërtojnë shtëpitë e tyre, shpesh me pak ose aspak ndihmë.
Unë nuk kam fjalë për forcën që duhet të marrë për të rindërtuar pas humbjes si kjo. Por kjo është ajo që njerëzit e këtij qyteti po bëjnë. Ata janë të pikëlluar dhe të traumatizuar, por gjithashtu kanë shpresa. Por ata kanë nevojë për ndihmën tonë.
Unë njoh sakrificat e mëdha të bëra në çlirimin e Mosulit. Unë shpresoj se do të ketë një angazhim të vazhdueshëm për rindërtimin dhe stabilizimin e të gjithë qytetit. Dhe unë i bëj thirrje bashkësisë ndërkombëtare të mos harrojnë Mosulin dhe të mos e largojnë vëmendjen e tyre nga populli i saj.
