Votimi është duke u zhvilluar në Francën kontinentale në balotazhin kryesor të zgjedhjeve që mund t’i japin një fitore historike të djathtës së Marine Le Pen ose të prodhojnë një parlament të varur dhe bllokim politik.
Presidenti francez, Emmanuel Macron, shpërndau parlamentin dhe thirri për zgjedhje të reja pas zhgënjimit nga rezultatet e zgjedhjeve evropiane më 9 qershor.
Bëhet e ditur se zgjedhjet e parakohshme në këtë vend të armatosur me armë bërthamore do të ndikojnë në luftën në Ukrainë, diplomacinë globale dhe stabilitetin ekonomik të Evropës, dhe ato janë pothuajse të sigurta se do të nënvlerësojnë Macronin për tre vitet e mbetura të presidencës së tij.
Raundi i parë i 30 qershorit pa fitimet më të mëdha ndonjëherë për Frontin Kombëtar, të udhëhequr nga Marine Le Pen.
Siç raportohet, më shumë se 49 milionë njerëz janë regjistruar për të votuar në zgjedhje, të cilat do të përcaktojnë se cila parti kontrollon Asamblenë Kombëtare prej 577 anëtarësh, dhomën e ulët të parlamentit me ndikim të Francës dhe kush do të jetë kryeministër i vendit.
Nëse mbështetja zvogëlohet ende për shumicën e dobët centriste të Macron, ai do të detyrohet të ndajë pushtetin me partitë që kundërshtojnë shumicën e politikave të tij pro-biznesit dhe pro Bashkimit Evropian.
Deri në mesditë me orën lokale, pjesëmarrja ishte 26.63 për qind, sipas Ministrisë së Brendshme të Francës, pak më e lartë se 25.90 për qind e raportuar në të njëjtën kohë gjatë raundit të parë.
Gjatë raundit të parë, pjesëmarrja prej gati 67 për qind ishte më e larta që nga viti 1997.
Votimi përfundon në orën 20:00. Rezultatet fillestare priten të dielën vonë dhe të hënën herët.
Ndryshe, këto zgjedhje mund ta lënë Francën me qeverinë e saj të parë të ekstremit të djathtë që nga pushtimi nazist në Luftën e Dytë Botërore, nëse Fronti Kombëtar fiton një shumicë absolute dhe lideri i saj 28-vjeçar Jordan Bardella bëhet kryeministër.
Por, rezultati mbetet shumë i pasigurt.
Sondazhet midis dy raundeve sugjerojnë se Fronti Kombëtar mund të fitojë më shumë vende në Asamblenë Kombëtare me 577 vende, por nuk ka vende të mjaftueshme për një shumicë.
Nëse fiton shumicën, Macron do të detyrohet të ndajë pushtetin me një kryeministër që nuk pajtohet thellësisht me politikat e brendshme dhe të jashtme të presidentit, në një marrëveshje të vështirë të njohur në Francë si “bashkëjetesa”.
Një mundësi tjetër është që asnjë parti të mos ketë shumicën, duke rezultuar në një parlament të varur.
Kjo mund ta shtyjë Macronin të ndjekë negociatat e koalicionit me qendrën e majtë ose të emërojë një qeveri teknokratike pa përkatësi politike.
Pavarësisht se çfarë ndodh, kampi qendror i Macronit do të detyrohet të ndajë pushtetin.
Të dyja do të ishin të paprecedentë për Francën moderne dhe do ta bënin të vështirë marrjen e vendimeve të guximshme për armatosjen e Ukrainës, reformimin e ligjeve të punës ose reduktimin e deficitit të saj të madh.
Megjithatë, Macron është zotuar se nuk do të tërhiqet dhe do të qëndrojë president deri në përfundimin e mandatit të tij në vitin 2027.
