Gazetarja ukrainase Iryna Synelnyk e cila kishte kërkuar që të pranohet pavarësia e Kosovës, nga vendi i saj ka treguar vështirësitë e raportimit pas agresionit ushtarak rus të filluar në shkurt të 2022-ës.
Synelnyk me anë të një shkrimi thotë se mediet lokale janë të domosdoshme për të raportuar në kohë lufte.
“Ato janë shpesh të vetmet burime informacioni për banorët e komunitetit, pikërisht informacioni lokal. Ky është gjithashtu një front, vetëm informues”, ka shkruar Synelnyk.
Ajo tregon se mediet sociale dhe televizionet ishin burimet kryesore të informacionit në atë kohë.
“Kisha frikë se mund të më arrestonin. Por unë isha edhe më e shqetësuar se familja ime mund të vuante për shkak të veprimtarisë sime gazetareske dhe pozitës civile. Megjithatë, vazhdova të punoja, për sa kohë kisha qasje në internet”, tregon ajo.
“Mediet sociale dhe TV ishin burimet kryesore të informacionit në atë kohë. Sa për mua, është lufta e parë që po del online. Shumë prej tyre përshkruan përvojat e tyre në rrjetet sociale. Mund të shihnim foto dhe video nga vendet e ngjarjes. Unë gjithashtu i mblodha këto materiale, por e kuptoj që burimet nga rrjetet sociale duhet të kenë verifikim të detajuar. Meqë ishte e mundur kontaktova me zyrtarë apo pushtetin vendor për të verifikuar informacionin”, shton Synelnyk.
Në këtë shkrim autorial, ajo shpreson që një ditë rezultatet e punës së gazetarëve ukrainas të bëhen pjesë e historisë.
“Mua më dukej e nevojshme t’i tregoja gjithë botës se si jetojnë njerëzit në Chernihiv, se nuk kemi energji elektrike, nuk kemi ujë, ka probleme me ushqimin, njerëzit janë vënë në kushte të vështira mbijetese dhe kjo po ndodh në vitin 2022 në qendër të Evropës. Unë dhe kolegët e mi punuam pa pauza. Puna ime më dha forcë. Më duhej të punoja sepse doja të tregoja të vërtetën, doja t’u tregoja të gjithëve se çfarë po ndodhte, sepse gjithçka që po ndodhte ishte kaq e padrejtë dhe e tmerrshme”, shkruan ajo.
“Shpresoj që një ditë rezultatet e punës së gazetarëve ukrainas të bëhen pjesë e historisë. Do të doja t’i botoja këto tregime si një libër me përkthim në anglisht, në mënyrë që më shumë njerëz të dinë të vërtetën për luftën në Ukrainë, sepse jam e sigurt se përvoja individuale është pasqyrë e ngjarjeve në vend”, pohon gazetarja ukrainase.
Sipas Synelnykut, pavarësisht luftimeve në qytetin e saj, shumë gazetarë qëndruan për të raportuar.
“Në atë kohë, roli i medieve sociale u rrit dhe kanalet televizive ishin një burim i rëndësishëm informacioni aktual. Çdo qeveri vendore krijoi kanalin e vet Telegram. Kanali i mediave lokale, për shembull, ‘Suspilne Chernihiv’ kishte mijëra përdorues. Disa nga gazetarët qëndruan në qytet dhe vazhduan të punojnë”, shton Synelnyk.
Në fund, ajo bën thirrje që të luftohet propaganda ruse.
“Disa gazetarë mbeten jashtë vendit dhe vazhdojnë të punojnë. Njëjtë edhe unë. Unë vazhdoj të punoj sepse e di që informacioni i vërtetë është po aq i vlefshëm sa buka në luftë. Ne duhet të luftojmë propagandën ruse”, përfundon ajo.
Kujtojmë se Synelnyk dhe Lyudmila Makey, dy gazetaret ukrainase kanë qëndruar në Kosovë, ndërsa tashmë janë kthyer në Ukrainë për shkaqe familjare.
